श्लोकः _ślōkḥ

श्लोकः [श्लोक्-अच्]

1 Praising in verse, extolling.

-2 A hymn or verse of praise.

-3 Celebrity, fame, renown, name; as in पुण्यश्लोक q. v.; वैदेहि तावदमलो भुवनेषु पुण्यः श्लोकः प्रशस्तचरितैरुपगीयतां ते Mv.7.26; उत्तमश्लोक˚ Bhāg.2.1.9.

-4 An object of praise.

-5 A proverb or saying.

-6 A stanza or verse in general; श्लोकत्वमापद्यत यस्य शोकः R.14.7; समक्षरैश्चतुर्भिर्यः पादैर्गीतो महर्षिणा । सो$नुव्याहरणाद्- भूयः शोकः श्लोकत्वमागतः ॥ Rām.1.2.4.

-7 A stanza or verse in the Anuṣṭubh metre.

-8 The dear and beloved people (इष्टमित्र ?); यथा ह वै पदेनानुविन्देदेवं कीर्तिं श्लोकं विन्दते Bri. Up.1.4.7.

-Comp. -कारः a composer of Ślokas; P.III.2.23.

-भू a. appearing in sound; Ait. Ār.